7 September: Van Yosemite naar Palm Springs

Vandaag staat de langste verplaatsing van de vakantie op het programma: 420 mijl. 
We hebben hier bewust voor gekozen; omdat we ineens de planning om moesten gooien wilden we dan wel graag starten in SF. Maar dat ligt natuurlijk niet heel erg in de buurt van Arizona en New Mexico. Nou ja, een keer een lange rijdag is ook niet erg.

We zijn ook vandaag weer vroeg wakker en nog voor 08.00 uur zit alles weer in de auto en zijn we uitgecheckt. De eerste twee uur van de route zijn uiteraard het mooiste maar ook veruit het traagst. Ook nu weer zien we sporen van de Ferguson Fire, maar dan vooral in de vorm van bossen die aan de ene kant van de weg compleet zijn afgebrand en aan de andere kant rood zijn. We hadden dat al wel eens uitgestort zien worden door een helikopter maar nu werd duidelijk dat dit spul ook echt z'n werk doet.

Het blijft toch een trieste aanblik om al die verkoolde bomen te zien staan. Je vraagt je onwillekeurig af of er nog wildlife is wat dit overleefd heeft.

We stoppen nog een keer voor een ontbijtje en pas na Fresno gaat het weer een beetje opschieten. De auto wordt ook nog een keer volgetankt en daarna is het gewoon mijlen maken.

Tot aan LA gaat dit eigenlijk verrassend goed, maar dan wordt het file rijden, ook op de carpoolstrook. Jammer hoor, want we zien de ETA steeds verder oplopen en uiteindelijk zijn we 50 minuten later dan gepland in ons hotel. Het is inmiddels 16.15 uur, 112F, dus we gooien de spullen in de kamer en duiken het zwembad in! Het water is niet bepaald koud maar het koelt toch lekker even af. 

Tegen 18.30 wordt het tijd om te gaan douchen en op zoek te gaan naar eten. Van de man achter de receptie hadden we de tip gekregen om naar Lulu te gaan dus dat gaan we proberen. We eten inderdaad erg lekker: Jurgen heeft pork chops en ik gevulde kipfilet. We kunnen hier lekker op het terras zitten en kijken naar de mensen die voorbij lopen. Laat ik volstaan met zeggen dat Palm Springs een gevarieerd publiek heeft en we bij vlagen onze ogen uit kijken! 😄

Tegen 21.00 uur zijn we weer bij het hotel. Het is nog steeds 102F, dus we zitten lekker nog even bij het zwembad.

6 September: Yosemite

We zijn wederom vroeg, erg vroeg wakker. Het was vannacht nog steeds koud (we weigeren overigens om de heater aan te doen) maar wel minder koud dan gisteren.
We ontbijten met broodjes en boterhammen bij de tent en rond 09.00 uur zijn we ingepakt en gaan we lopend naar Happy Isles om van daar uit naar de Vernal Fall en misschien nog wel verder te lopen.

Het eerste stuk naar Happy Isles is ongeveer een mijl en loopt heerlijk door de vallei tussen de bomen door. Bij Happy Isles aangekomen gaat het pad behoorlijk stijgen. Uiteindelijk is het maar 2,1 mijl naar de brug maar dat gaat toch pittig omhoog. Volgens de stappenteller hebben we het equivalent van 50 trappen gelopen! Bij de brug rusten we even uit en vullen voor de zekerheid de waterflessen nog bij. Even wat foto's nemen en dan lopen we door naar boven. We willen die waterval wel van dichtbij zien, ook al is het laat in het seizoen en veel minder indrukwekkend dan we hem ooit eind juni zagen.

Maar helaas, na een paar honderd meter moeten we toch omdraaien. In maart van dit jaar heeft Jurgen een botsplinter van zijn enkel gebroken en die speelt soms wel en soms niet op. Nu dus wel, hij gaat behoorlijk kloppen, en dan is er maar 1 verstandige beslissing en dat is terug lopen naar beneden. We hadden voor de zekerheid de wandelstokken van mijn ouders meegenomen maar dit is toch net teveel van het goede. 

We pauzeren weer even bij de brug om de boel tot rust te laten komen en naar beneden lopen vindt de enkel een stuk leuker en die speelt niet meer al te veel op. Ik ben ook blij met de stokken; vorig jaar na de wandeling naar Observation Point heb ik mijn knie nogal overbelast en kon 3 dagen niet meer fatsoenlijk lopen. Dus de stokken zorgen er voor mij ook voor dat dit goed gaat en dat we heel beneden komen. Ook belangrijk 😁

Als we terug zijn bij de tent is het inmiddels al 12.30 en hebben we wel een lunch verdiend. We eten een lekkere salade bij de pizza parlor met knoflookbrood. En eigenlijk hoort het niet, maar het is wel vermakelijk: er komt een eekhoorntje bij de servet dispensers tot 3 keer toe servetten pikken... Hij propt z'n bekkie helemaal vol en verdwijnt ermee in zijn holletje... Die heeft in ieder geval een warm bedje!

Tegen 16.30 bedenken we dat we nog wel even kunnen zwemmen. Nou, dan moeten we toch opschieten want het blijkt dat het zwembad om 17.00 uur dicht gaat! Dat komt omdat het normaal gesproken na Labor Day sluit voor het seizoen, maar wegens de evacuatie met de brand hebben ze besloten om langer open te blijven. Of zoiets. Nou ja, dan snel een duik en weer terug naar de tent. 

Terwijl Jurgen iets uit de auto gaat halen, zie ik uit mijn ooghoek iets voorbij lopen. Wij hebben katten thuis, dus mijn hersens registreren dit als een kat. Maar het duurt een aantal seconden voordat ik me realiseer dat dit helemaal niet kan. Ik kijk nog eens goed en er loopt een lynx voorbij! We kijken elkaar even aan en hij (of zij?) loopt relaxed verder. Ik pak snel het fototoestel en ben hem even kwijt, maar dan zie ik hem een tent verder. Duidelijk op jacht, want na wat gewiebel met z'n kont springt hij een bosje in en komt er met een eekhoorn (of muis?) in z'n bek weer uit. Die wordt even op het gemak opgegeten.
Gaaf hoor! De foto's zijn niet heel goed, maar hij staat erop!

Dan is het tijd om te douchen en te bedenken waar we nu eens zullen eten. Heel veel keuze hebben we niet, dat van gisteren vonden we geen succes, dus we gaan maar weer voor een pizza!

5 September: Yosemite

Het is vannacht koud... héél erg koud! Om 04.30 uur moet ik naar het toilet en omdat ik niet zo'n held ben, moet Jurgen mee. Helaas slapen we daarna eigenlijk niet meer. Wel bijzonder: er stonden al mensen te douchen... Die hebben vast een heftige wandeling voor de boeg.
Wij geven het om 06.30 uur op en gaan eerst maar eens wakker worden met koffie en thee. We ontbijten voor de tent in onze (bij de Walmart gekochte) campingstoeltjes. Het is nog steeds fris maar de lucht is strakblauw dus dat komt vast goed!

We besluiten te kijken of we de wandeling naar Taft Point kunnen doen. De parkeerplaats is maar klein, dus die is misschien al vol. Uiteraard maken we eerst een foto stop bij Tunnel View en dan door naar de parkeerplaats bij Taft Point. Die is inderdaad vol, dus we rijden door naar Glacier Point. We hebben trouwens erg veel geluk want de Glacier Point Road is net het weekend voor ons vertrek weer opengegaan na de Ferguson Fire.

Vlak voor we de parkeerplaats oprijden zien we mijn collega twee auto's achter ons rijden. Nou ja, hoe bizar! We kletsen nog even, wisselen tentnummers uit, en gaan dan weer ieder een kant op. We nemen wat foto's van het uitzicht en rijden dan weer terug om te kijken of we nu meer geluk hebben.

En er rijdt net iemand weg dus we hebben een plekje! Wandelschoenen aan, zonnebrand creme smeren, rugzak om en gaan! Nou, dat valt nog tegen... we zijn zo'n 200 meter op weg als we ineens rook zien op kringelen. Er staan nog overal brandweerlui te patrouilleren en langs de weg staan er borden dat er nog steeds wildfire is. We vinden het dan niet zo'n strak plan om hier voor de lol doorheen te gaan lopen. Helaas, we draaien maar weer om en rijden terug naar Half Dome Village.

We bedanken dat het misschien wel leuk is om fietsen te huren en door de vallei te fietsen. Dus op naar de fietsverhuur. We kiezen twee fietsen uit. Dat duurt nog even, want de zadels kunnen we niet verzetten en en de meeste staan veel te laag. We kiezen de fietsen met een hoog zadel en gaan op weg. 

We hebben waarschijnlijk toch niet de beste fietsen gekozen, want het fietst voor geen meter. Mijn trappers maken een rare slag en bij de fiets van Jurgen voelt het alsof de rem er continue op zit. We fietsen naar de village, maar dan spreek ik mijn veto uit: deze fiets gaat terug! Ik ben er klaar mee. Ik geloof trouwens niet dat Jurgen het erg vindt want die fietst voorop terug naar de fietsverhuur. Alles bij elkaar hebben we ongeveer 20 minuten gefietst en superservice: we krijgen ons volledige huurbedrag terug!

We besluiten gewoon lekker te gaan relaxen aan het zwembad. Overigens niet nadat we bij mijn collega een briefje aan de tent hangen om te vragen of ze vanavond wat komen drinken. Morgen gaan zij verder de Tioga Pass over, dus we weten dat we elkaar na vandaag niet meer tegen gaan komen 😁. 

Het is heerlijk toeven aan het zwembad. Want 's nachts mag het dan koud zijn, overdag is het easy 90F. Tegen 17.30 houden we het voor gezien. Lekker even douchen. Nu zijn wij gewend te kamperen (of nou ja, voor onze Amerika reizen gingen we altijd met de tent op stap in Zuid-Europa) maar dat douchen op campings in Amerika vind ik toch een dingetje met 2 douchegordijntjes die altijd net te smal zijn... 

Maar goed, ook dat lukt en schoongewassen gaan we wat eten bij het paviljoen. Voor een culinaire ervaring moet je daar niet echt zijn, maar het vult prima. Jurgen heeft ribs met gebakken aardappelen en courgette en ik neem de kip  met mac&cheese en sperziebonen. We nemen nog een koffie mee en het warme water krijg ik gratis (De thee heb ik bij de Walmart gekocht... ik ben nogal kieskeurig).

We lezen nog wat bij de tent en tegen 20.00 komen collega en haar man langs om wat te drinken. We kletsen gezellig 2 uur weg, maar dan storten we toch allemaal een beetje in dus de hoogste tijd voor het toiletgebouw en daarna slapen!

4 September: Van San Francisco naar Yosemite

We zijn een kwartier later wakker dan gisteren dus dat is winst 😁

Vandaag vertrekken we naar Yosemite! En we gaan natuurlijk op zoek naar boodschappen. 
Nadat we goed wakker zijn lekker douchen, inpakken en het is wederom nog voor 08.00 uur als we in de auto zitten. We rijden vrij soepel de stad uit en gaan via de Bay Bridge Oostwaarts. Grappig dat de navigatie van de auto zelfs aangeeft op welke baan we rijden op de brug. 

Het gratis 'ontbijt' bij het hotel (dat bestond uit een paar zoete koeken) was niet aan ons besteed dus we stoppen onderweg voor een eggmcmuffin. Bijkomend voordeel: de koffie is bij de Mac altijd heel goed te drinken en de thee is ook goed te doen. 

Tegen 10 uur zijn we bij Tracy. Nu is dat op zich niet zo'n bijzondere plek, maar er zit hier een Walmart Supercenter en dat is altijd fijn. Hier gaan we de boodschappen doen. Er zit al aardig wat in de kar als ik plotseling een bekend gezicht zie: het is de man van mijn collega! Terwijl hij haar erbij roept, roep ik Jurgen, die was nog op zoek naar wat lokaal bier.
We kletsen even over de ervaringen in San Francisco en nemen een foto als 'bewijs' voor de collega's dat we elkaar toch echt hier tegen zijn gekomen. Bizar want dit hadden we niet afgesproken!

Als we weer een uurtje gereden hebben stoppen we nog even om te tanken. Het blijkt dat er onder de Tahoe net zo'n tank zit als in 2016 onder de Explorer.... er is maar een kwart uit maar er gaat 8,5 gallon in! Dat is meer dan er in mijn Kaatje thuis kan... Gelukkig is de benzine goedkoop, alhoewel later zal blijken dat de benzine in Californië duidelijk duurder was dan in Arizona en New Mexico. 

Na het tanken is het nog een uurtje en dan rijden we Yosemite via de Big Oak Flat road binnen. Omdat we onze pas al hebben mogen we in de korte rij en kunnen we snel doorrijden. Onderweg naar Halfdome Village stoppen we bij de Tuolumne Grove. 

Hier zijn we al eens eerder geweest, maar daar komen we later pas achter. Hadden we toch de Merced grove moeten nemen. De Mariposa zijn we in 2012 geweest en we willen ook deze vakantie Sequoia's zien!

Het blijft machtig mooi, die grote bomen, ook al is deze grove niet de meest indrukwekkende. We lopen een best pittig wandelingetje naar de Grove. De heenweg gaat prima (want naar beneden) maar terug moet ik toch een paar keer een foto nemen (lees uitrusten). Mijn conditie is altijd behoorlijk waardeloos en mensen voelen ook altijd de neiging om te zeggen dat ik er bijna ben. Ik zal er vast uitzien alsof ik aan m'n laatste krachten bezig ben 😁

Terug bij de auto lekker weer de wandelschoenen verwisselen voor slippers en op naar Half Dome Village. Hier hebben we een heated tent geboekt. Het was afgegeven en helaas is het ook echt zo: zodra we de vallei inrijden gaat het regenen. Jammer, maar we zullen het ermee moeten doen. Eerst maar eens inchecken en installeren. Gelukkig krijgen we een tent dicht bij het parkeerterrein dus we kunnen de spullen vrijwel droog overbrengen. Alles met een luchtje gaat in de bearbox, gelukkig zitten de boodschappen nog in de tassen. Da's wel zo makkelijk. Het is niet alleen nat, het is ook nog koud, dus dat belooft wat voor vannacht!

Tegen 18.30 uur is het weer droog en gaan we eten halen. Het wordt een pizza: een grote met salami en champignons maar die krijgen we zelfs samen niet op!

Eigenlijk zijn we best moe en zelfs Jurgen heeft het koud, dus we duiken (heel erg) op tijd ons bed in. Wel met 2 dekens!
's Nachts is het behoorlijk koud en tegen 03.00 uur word ik wakker van een raar hoog geluid wat een paar keer door de vallei echoot. Het klinkt als een mechanisch geluid, zoiets als wat je wel eens hebt als afweermiddel voor vogels op daken. Heel erg gek en weet nu eigenlijk nog steeds niet wat dit nu precies was.

3 September: San Francisco

Zoals meestal de eerste nacht, slapen we prima. Worden een keer wakker maar slapen vervolgens door tot een keurige 05.20 uur. Dan is de slaap ook wel op, ach dan hebben we wat aan onze dag!

We lezen wat, even internetten, dagboek bijwerken en om 8.00 zitten we gewassen en gestreken in de auto. We zijn al eerder in SF geweest, maar willen nu toch nog wat highlights meepakken. Onze eerste stop zijn dan ook de Painted Ladies. 
En daar hebben we een typische Jurgen-en-Charlotte actie: we zijn écht in het juiste parkje, we hebben écht de juiste straat, maar we kunnen het natuurlijk weer niet vinden. We nemen dus maar wat random foto's en als we wegrijden en letterlijk de hoek om rijden zien we daar 'alle' mensen staan die de huizen op de foto zetten. Dus... 

Er is geen parkeerplaats vrij, en terwijl Jurgen een rondje rijdt neem ik een hoop foto's van deze huizen. Je hoort gewoon het muziekje van Full House in je hoofd! 

Daarna is het tijd voor een ontbijtje. We bedenken dat het misschien leuk is om dit te doen in Haight Ashburry, maar daar aangekomen is dat toch niet echt aan ons besteed. Zal te hip voor ons zijn 😉
We rijden door naar Pier 39, daar gaat het zeker lukken. We zetten de auto in een veel te dure parkeergarage (terugkerend thema, duur parkeren. Helaas niet alleen deze vakantie en ook niet alleen in San Francisco😅 ) en lopen de pier op. We ontbijten bij de Wipe Out. Leuk hoor, zo'n Hawaiiaans thema... 
We komen er na het ontbijt, wat overigens prima is, achter dat we hier in 2012 ook al een keer hebben gegeten. Grappig eigenlijk.

Na het ontbijt lopen we wat rond op de pier en blijven we lekker even staan kijken naar de zeeleeuwen. Het weer is heel behoorlijk maar er staat een stevig zeewindje, dus na een minuut of 10 gaan we toch weer op pad. Via de Fishermans Wharf lopen we terug naar de auto waar we veel te veel parkeergeld afrekenen. Tsja, het is San Francisco!

Als we weer met de auto op pad zijn, we willen naar het Golden Gate Recreation Area, merken we dat de auto telkens wonderlijk ruikt als we gas geven. Hmmm. En we zijn pas aan het begin van de roadtrip. We hebben geen zin in gedoe, dus we rijden terug naar Alamo. We geven aan dat we dènken dat de auto naar koelvloeistof ruikt, maar dat we het niet zeker weten. In ieder geval willen we graag de auto wisselen. 
Dat is uiteraard geen probleem en ook hier wordt geen risico genomen en de auto gaat weg voor onderhoud. Wij worden met 1000 excuses en een bon naar een man gestuurd die ons vast verder kan helpen. Ook hier eerst excuses en vervolgens de vraag welke auto we willen.
Ik zeg nog heel Hollands: that depends on the offer, maar het blijkt dat we een gratis upgrade krijgen. We mogen kiezen uit verschillende auto's en kiezen een Chevrolet Tahoe. Na behoorlijk wat thank you's rijden we weer weg. Wat een bakbeest!

Dan gaan we alsnog op naar het GGNRA. Eerst natuurlijk naar het 'verkeerde' Golden Gate park, maar het komt goed en we gaan lekker lunchen met prachtig uitzicht over de oceaan. Only in America: er komt tijdens de lunch een vrouw naar me toe. Ze verontschuldigt zich voor het storen, maar wil het toch weten: Is that your natural hair? Because it's freakin' awesome! Toch leuk, zo'n complimentje!

We lopen wat rond naar uitkijkpunten en over het strand, en kunnen bij een winkeltje van de NPS alvast onze Parkenpas kopen. Hoeven we dat morgen in Yosemite niet te doen.
Daarna pakken we de auto weer en rijden we via Presidio naar het uitzichtpunt bij de Golden Gate Bridge. De brug is helemaal uit de mist, dus we kunnen hier mooie foto's maken.

En dan zijn we eigenlijk wel een beetje moe, dus we gaan even terug naar het hotel. Het mag ook wel want het is al weer 16.45 uur als we daar zijn. Even een uurtje of anderhalf  relaxen en dan gaan we weer op weg. We willen vanaf Twin Peaks het uitzicht over de stad bekijken.
Helaas rolt de zeemist de stad binnen dus van dat uitzicht komt niets terecht. Waar ook niets van terecht komt: het plan om ergens in de buurt van de Fishermans Wharf te eten. Het lukt ons niet een fatsoenlijke parkeerplaats te vinden. En dan hebben we het eigenlijk wel gehad, dus besluiten we te gaan eten bij hetzelfde restaurant als gisteren. Dat smaakte prima en kunnen we de auto gewoon bij het hotel zetten. 
Ik neem gewoon lekker dezelfde burger als gisteren en Jurgen neemt de chickenwings. Lekker maar een beetje heet! Na het eten lopen we weer terug, het is alweer 21.30 uur dus niet veel later gaat het licht weer uit.

2 September: Van Amsterdam naar San Francisco

Jurgen is al wakker voor de wekker, ik natuurlijk niet. Maar na een keertje snoozen spring ik toch ook maar onder de douche. De straal is zo hard, dat we bijna mee het afvoerputje in spoelen maar je wordt er wel goed wakker van. 
We zijn keurig op tijd klaar, we leggen nog wat spulletjes terug in de auto. Ik heb bijvoorbeeld altijd mijn eigen fohn mee, ben nog al geobsedeerd door een goede fohn, maar inmiddels heb ik er ook een bij de Walmart gekocht en die gaat elk jaar mee op vakantie. M'n Nederlandse fohn (...) hoeft dus niet mee. Nog 5 minuten wachten en dan stappen we in de shuttlebus die keurig op tijd om 08.00 uur voorrijdt. 

Het is op Schiphol even zoeken naar de juiste incheckbalie, we nemen zeg maar de toeristische route... 
Het inchecken lukte thuis niet, maar gelukkig kan dit aan bij de zuil bij United. 
Beetje jammer dat dit nogal traaaaag gaat.
Uiteindelijk hebben ook wij onze boardingpassen, we hebben ze ook al direct voor de vlucht vanaf Chicago gekregen. Bij security worden we beiden extra gefouilleerd; ik ben vergeten het elastiekje uit mijn broekzak te halen. Nou ja, moet ik maar opletten. Ook de trolley en mijn handtas maken een detour. De trolley wegens de beanbag voor de TomTom, mijn handtas ondergaat een drugstest. Uiteraard zijn we helemaal clean en kunnen we dan toch doorlopen en eindelijk ontbijten. We lopen wat rond maar komen uiteindelijk uit bij de Mac en wordt het lekker een eggmcmuffin. Vinden we helemaal geen straf!
We lopen daarna op het gemak naar de gate en moeten nog een half uurtje wachten voor we gaan boarden. Dat gaat per groep en best efficiënt. We hadden mazzel want we konden vorige week bij het boeken van de tickets nog twee stoelen naast elkaar vastleggen. Geen idee of dat was gelukt bij het inchecken want het vliegtuig zit stampvol.

Ondanks de lange taxirit naar de Polderbaan vertrekken we mooi op tijd.
Niet lang na het opstijgen krijgen we wat te drinken en pretzels, en een uur daarna komt het eten. Zoals altijd kiest Jurgen de chicken en ik de pasta. En zoals altijd vinden we het prima te eten. Er zit salade, een broodje en een ijsje bij. 

Er komt nog een keer drinken inclusief een flesje water, en dan komt er een tijdje niets. En het duurt gewoon best wel lang. Het valt ons wel op dat de plaatsen verrassend ruim zijn en de beenruimte is ook zeker prima. Ook het entertainment systeem heeft echt leuke films.
Een uurtje voor de landing op Chigaco krijgen we nog een broodje en stroopwafel. En wat te drinken natuurlijk. 

We landden mooi op tijd op O'Hare waar het allemaal heel snel gaat; binnen een kwartier staan we bij de koffers. En dat ondanks een bijzonder chagrijnige Homeland Security officer, die ongeveer 5 woorden heeft gesproken. Nou ja, wij hebben de stempel, lekker belangrijk. Het nadeel is nu natuurlijk wel dat we lang moeten wachten op de koffers. 
Zodra de band begint te draaien komt de mijne vrij snel maar die van Jurgen laat ruim een kwartier op zich wachten. Dan wordt het toch wel even spannend! De douane kost ongeveer 30 seconden in de rij staan en gelijk daarna mogen we de koffers weer afgeven. 
Via een hele lange loopband komen we bij de goede terminal uit en daar mogen we nog door security.

Ook hier gaat de trolley via de detour, maar de beambte heeft de grootste lol; hij vermoedt dat er een 'metal banana' inzit.... Ook nu weer de beanbag van de TomTom, maar de beamte heeft er samen met een collega de grootste lol om 😂

Dan op naar de gate waar we nog zo'n 1,5 uur moeten wachten op de volgende vlucht. Tijd genoeg dus om nog wat te eten. Het wordt een beetje flauwe pizzapunt in een soort foodcourt. We halen ook nog een fles water voor het straks op de vlucht.
Ook de tweede vlucht gaat perfect op tijd en ondanks dat het nog 'maar' 4 uur is tot San Francisco, duurde het lang. Maar keurig om 18.00 uur plaatselijke tijd zijn we geland. Het weer is heel prima, zo'n 20 graden en wat bewolking. We hebben de koffers snel te pakken en nemen de airtrain naar Alamo. Daar staat een behoorlijke rij. Er is ook een self-service zuil. Nu werken dit soort dingen bij ons/mij meestal niet, maar toch maar proberen.
Voor de zekerheid blijft Jurgen in de rij staan, maar na heel veel keer 'decline' aan te vinken, krijg ik toch een halve meter papier uit de zuil met daarop het huurcontract.
In de garage kunnen we kiezen tussen een Ford Escape, 2 x een Nissan Rogue of een Hyundai Tucson. Gezien ons Denver avontuur (2015) wordt die het dus niet. De Escape vinden we te oud, dus we kiezen een zwarte Rogue, gooien de koffers erin en rijden binnen een kwartier naar ons hotel, de Motor Inn Nob Hill. We worden hier heel enthousiast begroet en krijgen gelijk ook een goeie tip voor het eten op slechts 1 blok afstand. De kamer is prima, heel ruim. Wel wat verouderd maar schoon, een heerlijk (groot!) bed en bovendien is het parkeren hier gratis.

Met onze laatste krachten (...) lopen we naar het restaurant waar we inderdaad heerlijk eten. Jurgen neemt een steak met allerlei groentes en jalopeno brood, ik neem een hamburger met blue cheese. En natuurlijk een lokaal biertje erbij.
Maar dan is het wel gedaan voor vandaag, de oogjes blijven met moeite open.
We lopen terug naar het hotel en om 21.30 uur gaat het licht uit!

1 September: Op naar Schiphol!

Zoals altijd op zo'n laatste dag voor de vakantie is er meer te doen dan je vooraf dacht. 
De laatste spullen voor de katten moeten gehaald worden, die kunnen lekker thuis blijven omdat we een hele lieve buurvrouw hebben, de allerlaatste spullen moeten nog in de koffers en we moeten allebei nog naar de kapper, je wilt toch een beetje leuk op die vakantiefoto's staan 😆. 

Tegen 14.30 uur zijn we klaar voor vertrek en hebben we direct een unicum... wij zijn niet bepaald 'light travellers'. Sterker nog: wij zijn meer het type: je weet maar nooit, laten we het gewoon meenemen. Maar nu hebben we 5 respectievelijk 6 kilo 'over'! Dat geeft mogelijkheden voor de terugweg!

Zoals inmiddels traditie is, rijden we via Etten-Leur naar Schiphol. Niet omdat dit de kortste weg is, maar wel omdat we zo de (schoon)ouders gedag kunnen zeggen. Na de koffie gaan we dan toch op weg. We hebben allebei niet zo goed opgelet; achteraf wisten we beiden dat de A4 bij Delft afgesloten was. Maar ja, daar hebben we niets meer aan. Zodoende doen we ruim een half uur langer over de trip. Maakt niet uit, we hebben heel de avond om er te komen. 

Tegen 18.30 zijn we bij het Van der Valk A4 hotel. Gezien de duur van de vakantie was dit zo ongeveer de goedkoopste optie voor het parkeren van de auto. Daarnaast is het natuurlijk gewoon lekker als de vakantie al een dagje eerder begint!
Het is druk op het 'Lang parkeren parkeerterrein', maar het lukt toch een redelijk praktisch plekje te vinden. Bij het inchecken worden we vlot geholpen en de dame achter de receptie zegt al dat we een grotere kamer krijgen. En inderdaad is de kamer gigantisch, het zal een familiekamer zijn. We hebben een budgetkamer dus het is allemaal niet heel fancy maar dat maakt niet uit wat we zijn hier alleen om te slapen en zodat we morgenochtend niet zo vroeg van huis hoeven vertrekken. We installeren ons even en gaan dan naar het restaurant. Het is opvallend druk en we krijgen een buzzer omdat we even moeten wachten. Gelukkig is dat echt maar even want binnen 10 minuten zitten we aan tafel.

Met een gratis aperitief trappen we de vakantie af! We kiezen allebei een entrecôte en het smaakt heerlijk. Omdat het met de porties hier wel gaat, nemen we ook nog allebei een toetje. Wie weet hoe lang dat weer duurt 😉 
Terug op de kamer nog even TV kijken, beetje internetten en dan toch slapen!

De voorbereiding

De titel van het blog klinkt een beetje als die foute Telfort reclame. En er zijn heus heel veel minder leuke manieren om je vakantie door te brengen dan een rondje door het Zuid-Westen van Amerika. Dus zielig zijn we niet, maar we hadden wat anders bedacht...

Het begon allemaal in september 2017. Toen ontstond het idee om in 2018 in september naar Hawaii te gaan. Oeh, dat klinkt wel heel ver en exotisch! Dan is de eerste prioriteit om 4 weken vakantie aan te vragen. Bij Jurgen op het werk is dit nooit een probleem, die heeft eigenlijk altijd 4 weken zomervakantie. Bij mij is 4 weken zomervakantie niet gebruikelijk.
Maar gelukkig krijgen we snel toestemming en kunnen we echt gaan voorbereiden!

We duiken in de wonderlijke wereld van de vliegtickets. Dat gaat nog niet meevallen, want het is niet echt een verassing: de tickets naar Hawaii komen snel op € 1100 tot € 1300 per persoon uit. Auw. En wat wij het liefste willen, een stop over op zowel de heen- als terugweg, is nog wat duurder. Daar moeten we toch even goed naar kijken.
En dan opeens zie ik 's avonds een keer tickets voorbij komen via Vliegtickets.nl voor slechts € 640,- per persoon, inclusief bagage en heen op Oahu en terug vanaf Big Island. Weliswaar zonder stop over, maar aangezien dit zo'n € 600,- per ticket scheelt, willen we dat best overwegen 😃 
We twijfelen niet al te lang en boeken de tickets. Die zijn binnen! Het vertrek staat gepland op 2 september en de terugreis begint 's avonds op 26 september en dan zouden we op 28 september in de vroege ochtend weer landen op Schiphol.
In de loop van de maanden die volgen, boeken we de binnenlandse vluchten, alle accommodaties (veel via airbnb) en natuurlijk voor elk eiland een huurauto.

En dan wordt het eind augustus, en raast orkaan Lane af op de eilanden van Hawaii. 10 dagen voor ons vertrek wordt Big Island overspoeld met 120 cm regen in een weekend, worden wegen op Maui weggespoeld, inclusief een groot deel van de Road to Hana, bomen raken ontworteld en de haven van Oahu, inclusief Pearl Harbor, wordt afgesloten. 
Natuurlijk is het voor de mensen die op de eilanden wonen het ergst. Eerst een vulkaan, nu weer een orkaan. En dat voor het eerst in 30 jaar.
Maar voor ons is het toch ook wel een dilemma. Want hoe komen de eilanden onder al dit geweld uit? En wat doet het weer als de orkaan is doorgetrokken?
We volgen het nieuws op Hawaiinews en daar worden we nog niet echt vrolijk van. Het ziet er niet goed uit. Veel regen van de orkaan maar ook veel slecht weer van de depressies die volgen. De auto's kunnen we allemaal gratis annuleren, de accommodaties niet, daar krijgen we ongeveer 70% van terug. Maar dat is allemaal te doen. Wat vervelender is, is dat we geen kant op kunnen met het vliegticket. En uiteraard ook niet met de tickets voor de binnenlandse vluchten. We bellen met zowel Vliegtickets.nl als met United, maar beide partijen geven aan niets te kunnen (willen) doen. De vliegvelden zijn bereikbaar dus de tickets blijven geldig. Dat geldt ook voor de reis-/annuleringsverzekering: omdat er geen negatief reisadvies is, hebben we geen reden om niet te gaan. 
S**t. We blijven twijfelen en bedenken ondertussen al wat alternatieve routes, maar op zondag, precies een week voor vertrek, hakken we de knoop door. We boeken andere tickets. Jammer van het geld, maar gelukkig zijn de nieuwe tickets (inclusief bagage) heel vriendelijk geprijsd. En we willen vooral een leuke vakantie en niet een waar we vooraf van weten dat die grotendeels in het water zal vallen. Achteraf zijn we heel erg blij; niet alleen bleef het lang slecht weer, de dag dat we eigenlijk naar Maui zouden vliegen, wordt datzelfde Maui ook nog eens bezocht door tropische storm Olivia... ook nu weer bijzonder veel wateroverlast op eigenlijk alle eilanden.
Het was verre van gratis, maar we hebben de juiste keuze gemaakt.

Het is wel even omschakelen: in plaats van tropisch Hawaii wordt het nu een one way San Francisco - Las Vegas, via Arizona en New Mexico. Een grove opzet van deze reis ligt er nog van vorig jaar. Misschien is het niet de meest logische route, maar de tickets waren zoals gezegd zeeeeer gunstig geprijsd en als we dan toch ineens iets anders gingen doen wilden we wel heel graag starten in San Francisco. Bovendien konden we dan ook Yosemite mee pakken wat na de Ferguson Fire net weer helemaal open/bereikbaar was. Uiteraard checken we voordat we de tickets boeken even of er plaats is in de vallei en als ook die reservering binnen ins, boeken we de tickets. 
Dank zij alle beschikbare reisverslagen lukt het om in een paar dagen een leuke route in elkaar te zetten, boeken we alle overnachtingen, wijzigen we de autohuur en draaien we het roadbook in elkaar. We zijn er klaar voor!

De route:

Dag 01: Amsterdam - San Francisco (Nob Hill Motor Inn)
Dag 02: San Francisco 
Dag 03: San Francisco - Yosemite village (Half Dome Village)
Dag 04: Yosemite Village
Dag 05: Yosemite Village
Dag 06: Yosemite Village - Palm Springs (Vagabond Inn)
Dag 07: Palm Springs - San Diego (Riverleaf Inn)
Dag 08: San Diego
Dag 09: San Diego
Dag 10: San Diego - Tucson (BW Suites Tucson Hills)
Dag 11: Tucson
Dag 12: Tucson 
Dag 13: Tucson - Lordsburg (Econolodge)
Dag 14: Lordsburg - Alamogordo (Days Inn)
Dag 15: Alamogordo - Albuquerque (Knight Inn)
Dag 16: Albuquerque - Farmington (La Quinta Inn)
Dag 17: Farmington
Dag 18: Farmington - Holbrook (Ramada)
Dag 19: Holbrook - Page (La Quinta Inn)
Dag 20: Page - Cedar City (Quality Inn)
Dag 21: Cedar City - Springdale (La Quinta Inn)
Dag 22: Springdale
Dag 23: Springdale - Las Vegas (New York, New York)
Dag 24: Las Vegas
Dag 25: Las Vegas
Dag 26: Las Vegas - Vliegen
Dag 27: Vliegen - Thuis