zaterdag 5 januari 2019

15 September: Van Lordsburg naar Alamogordo


We hebben besloten toch maar naar de Gila Cliff Dwellings te gaan, maar dat is een serieuze omweg. Niet in mijlen, maar in tijd. De wekker staat dan ook weer om 07.45 uur en na een keertje snoozen komen we er uit. We tanken de auto nog maar eens vol ($2,99/G) en halen een voedzaam (...) ontbijtje bij de Mac. Dat is een stuk sneller dan het ontbijt in het hotel en gezien de staat van de gemiddelde kamer hier, hadden we daar niet zo'n vertrouwen in. 


Het is 40 mijl naar Silver City en dan nog 42 mijl naar de GCD. Maar daar doe je ongeveer 2 uur over! Wij doen het iets sneller (1h45) en zijn om 11.30 bij het VC. Eerst een stempel en een token halen want de kans dat we hier nog eens terugkomen is niet heel groot 😄

We rijden door naar de parkeerplaats van de wandeling. Het schijnt dat de Gila Cliff Dwellings het enige NP/NM is waar je 'vrij' doorheen mag lopen. En de wandeling erheen is eigenlijk heel leuk. Je loopt door de canyon en steekt verschillende keren met een bruggetje het beekje over. Het is een loop van 1 mijl, maar we stijgen behoorlijk want de rotswoningen liggen natuurlijk op hoogte. De Native Americans hebben hier indrukwekkende rotswoningen gebouwd en het gekke is dat de woningen omstreeks 1260 verlaten zijn en niemand eigenlijk weet waarom. Ook heel grappig: zodra je in de rotsen staat, is het een stuk koeler. Het idee is dus nog niet zo gek.






We komen op de trail het echtpaar van gisteren nog tegen en bij de woningen krijgen we nog wat uitleg van een hele bevlogen ranger die mooi kan vertellen over waar de verschillende ruimtes (waarschijnlijk) voor gebruikt zijn.
We vinden het allemaal best knap enzo, maar de omgeving vinden we eigenlijk mooier...
Na zo'n 5 kwartier zijn we weer terug bij de auto en nu moeten we, in ieder geval tot Silver City, die rotweg weer terugrijden. 

Het is nog een aardig stukje naar Alamogordo waar we uiteindelijk pas om 16.30 uur aankomen. Het hotel heeft geen door ons geboekte King beschikbaar. Het gaat lekker deze vakantie met de hotels! Ze hebben alleen nog een queen. Da's ook best prima, maar dan willen we wel korting. Ze vindt het allemaal heel vervelend dus krijgen we toch wel 3 hele dollars korting op het dagtarief. Nou, dat lijkt me niet zo'n goede deal, maar nadat wij blijven aandringen kan er toch nog wel een extra 20 dollar af en krijgen we de kamer voor 60$. Het gaat niet om de prijs (alhoewel...) het gaat vooral om het idee.

We zetten de spullen op de kamer en rijden dan 14 mijl terug naar White Sand National Monument voor de sunset! Ik had ooit in het blog van Michelly (AA forum) foto's hiervan gezien en sindsdien dacht ik altijd: als we ooit in de buurt zijn, gaan we hier heen! En gelukkig was Jurgen het met me eens 😆  We stoppen, geheel volgens traditie, eerst bij het VC voor de stempel en een token en rijden dan het park in. 
We zijn precies te laat voor de sunset stroll maar dat soort foute planning hebben we wel vaker. De mooiste zandduinen (het is helemaal geen zand; het is gips) liggen verder het park in dus we rijden een eind de Dunes Drive af. Dan stoppen we bij een grote parking met picknickplaatsen en lopen we de duinen op. Ik vind het fantastisch! Witte duinen, blauwe lucht, lange schaduwen en een paar wolkjes waarvan een nogal dramatisch lijkt op een Donald Duck wolk: zo een uit de strip waar een behoorlijke bui uitkomt en blijft hangen. Het levert wel mooie plaatjes op.







We maken veel foto's en na de zonsondergang rijden we terug naar Alamogordo. Eerst een was in erin gooien en terwijl die wast gaan we eten bij Applebee's. Dat is aan de overkant van de weg, maar dat betekent hier 7 rijbanen oversteken. En dat is nog niet heel eenvoudig. We besluiten dus toch maar met de auto te gaan; dat gaat een stuk makkelijker. Het is druk bij de Applebee's want er is hier dit weekend een luchtballonfestival. Het zou leuk zijn als we daar morgen iets van zien maar de kans is niet heel groot want morgen is een 'rustig-aan-dag'. 
Het duurt even voordat we een tafel krijgen maar de bestelling wordt snel opgenomen. Jurgen neemt een skillet met garnalen en kip en ik een pasta met kip. Het smaakt prima maar ook nu weer veel te veel. Terug in het hotel kan de was in de droger, doen we er nog een nieuwe in en als die ook weer schoon, droog en opgevouwen is, gaan we slapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten