We zijn keurig op tijd gereed voor het ontbijt. Bovendien hebben we bedacht dat we een ommetje maken via de Grand Canyon. We 'moeten' vandaag naar Page, dat is niet overdreven ver, er staat verder niet veel op het programma en kunnen we lekker lunchen met een view! Het is ongeveer 2 uur rijden vanaf Holbrook. We tanken nog ergens onderweg en hier staat een verzameling klassiekers bij een al even klassieke benzinepomp.
Het is heel erg druk aan de Canyon. En dat voor een donderdag. Maar gelukkig, en dat hebben we wel vaker, rijdt er net voor ons iemand weg en hebben we toch een parkeerplekje, zelfs nog vrij vooraan.
We lopen even langs het VC; wij zijn dan al wel 3 keer eerder bij de Grand Canyon geweest, ons NP paspoort niet, dus die willen we wel even af stempelen 😁
Dan lopen we een behoorlijk stuk langs de rim. Hoe verder we weg lopen van het VC, hoe rustiger het wordt. Het valt ons trouwens in het algemeen op hoeveel Franstalige toeristen we tegenkomen. Levert leuke momentjes op want ze denken altijd dat niemand ze kan verstaan maar dat kunnen wij lekker wel 😆
In ieder geval zoeken we een best rustig plekje op ergens aan de kant van de Canyon en gaan daar met een prachtig uitzicht de lunch opeten. Het was echt alleen gisteren 'slecht' weer; vandaag is het weer onbewolkt en warm.
Het uitzicht is ook nu weer indrukwekkend en ondanks dat je steeds in dezelfde kloof kijkt, zie je toch elke keer wat anders.
Overigens: die rare groene en paarse dingen aan onze rugzak zijn 2 waterzakken die we aan het begin van de vakantie bij de Walmart hebben gekocht. Geen Camelbak, maar net zoiets als je van die navulverpakkingen wasmiddel hebt. We proberen de schade qua plastic wat te beperken dus we kopen ook geen kleine flesjes water maar grote, en kunnen zo telkens de bekers die we al hadden bijvullen en nu dus ook de waterzakken. Kosten een paar dollar, lijken behoorlijk stevig (zijn in ieder geval 3 weken meegegaan) en als ze leeg zijn rol je ze op en nemen ze ook haast geen plaats in. Ideaal.
Als we zijn uitgeluncht lopen we nog een tijdje door en daarna draaien we om en lopen we richting de auto. We zien nog een grote vrouwtjes elk lopen en gelukkig wordt ze redelijk met rust gelaten door alle toeristen.
Vanaf hier is het nog ongeveer 2 uur en een kwartier naar Page. Onderweg zien we ook hier weer, gewoon langs de weg, bijzondere rotsformaties en vooral veel gekke kleuren.
De overnachting in Page behoorde overigens duidelijk niet tot de goedkopere overnachtingsopties. Jeetje mina, of het elk jaar duurder wordt. Dat zal ook wel maar nu was het wel heel erg. Misschien ook omdat het zo kort van tevoren was. Toch hebben we nog een redelijke deal kunnen boeken bij de La Quinta Inn. De kamer is in ieder geval erg mooi en als ik het goed heb gelezen is het hotel nog geen jaar oud. Zo ziet het er tenminste wel uit. We horen hier voor het eerst in lange tijd weer Nederlands, dat is dan bijna weer gek. We gaan nog lekker even naar het zwembad, want zoals dat hoort hier in Page is het lekker warm. En de Horshoe bend en Antelope Canyon hebben we al eens gezien dus we doen lekker niets meer.
We kijken op Tripadvisor voor een restaurant en zien een tapasrestaurant met goede recensies. Dat lijkt ons wel wat want dat is weer eens wat anders.
Jammer dat, als we er aankomen, het blijkt dat de kaart voornamelijk uit sushi bestaat. Dat stond niet op Tripadviser. En ik lust geen vis, dus dit gaat het niet worden.
Vlakbij zit 49 state. In 2015 hebben we hier al eens gegeten, toen was de bediening niet je van het maar het ziet er druk en bovendien gerenoveerd uit, dus we besluiten niet verder te gaan en hier te eten. En daar hebben we geen spijt van want het is nu echt een aanrader.
Lekkere burgers en broodjes, leuke atmosfeer, en je kunt ook buiten eten. Jurgen kiest een steak en ik een broodje met shredded beef met een heerlijk sausje. En de frieten zijn ook al zo lekker, dat is ook wel eens anders.
Na het eten rijden we, wederom met een omweg voor koffie en thee, terug naar het hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten