Vandaag gaan we naar Zion! Maar eerst gaan we Cedar Breaks bezoeken.
We skippen het ontbijt in het hotel, nee we zijn niet te laat 😉, maar we hebben zin in een eggmcmuffin. Zal de laatste keer wel zijn deze vakantie. Nu hebben ze in Nederland ook eggmcmuffins, maar hier krijg je, als je een 'menu' neemt, een hashbrown erbij!
We moeten vanuit Cedar City een stuk 'terug' rijden naar Cedar Breaks, maar dat is bepaald geen straf want het is hier erg mooi en wederom hebben we een strak blauwe lucht.
Wel even een iets andere temperatuur dan gisteren... Het is nu zo'n 52F (11C). Maar ja, het is nog vroeg en bovendien zitten we hier hoog, de uitkijkpunten liggen op zo'n 3200 meter. Het waait wel stevig.
Cedar Breaks vinden wij een soort Bryce maar dan de 'jonge' versie. Want de kleuren zijn hetzelfde maar het lijkt wel alsof hier de hoodoos nog 'los gesleten' moeten worden. En er is maar 1 amphitheater. maar we vinden we het wel erg mooi.
We hadden bedacht hier een wandeling te doen maar met die harde wind en koude temperatuur zien we dat eigenlijk niet echt zitten (of we worden gewoon een beetje lui) en daarom lopen we alleen wat rond bij de uitzichtpunten. Het is hier overigens erg rustig, ondanks dat het vandaag een 'vrije-toegang-zaterdag' is.
Als we uitgekeken zijn gaan we richting Zion. Dat is vanaf hier nog zo'n 5 kwartier rijden. Dat betekent dat we eindelijk eens tijd zouden moeten hebben voor de Canyon Overlook Trail. Moeten we wel een parkeerplaatsje vinden... en helaas, dat lukt niet. Jammer maar helaas, dan rijden we door naar Springdale. En ondanks dat het ook hier vrije-toegang-zaterdag is, valt het met de drukte heel erg mee. We zijn zeker niet alleen, maar hebben het echt al veel drukker meegemaakt.
Ondanks dat het pas 11.30 uur is, gaan we toch kijken of we al in mogen checken, of anders in ieder geval de auto kunnen parkeren. De dame achter de balie is er vriendelijk en we kunnen lekker al inchecken. Het hotel is erg mooi, allemaal losse gebouwen in chalet stijl en de kamers zijn groot en netjes. De lobby/receptie/ontbijtruimte is al helemaal op z'n Halloweens ingericht: er zit een skelet de krant te lezen, er staat een heks in een kookpot te roeren en er hangen geesten aan het plafond. Leuk hoor. Als we weer van de kamer aflopen zien we een hert die lekker in de tuin staat te grazen.
Het is nog vroeg dus we gaan eerst lunchen. We gaan naar Meme's cafe. Ik bestel een crêpe Caprese en Jurgen een hamburger. We zitten eerst buiten maar hier worden we belaagd door vliegen dus we 'vluchten' naar binnen. De crêpe vind ik helemaal niks, maar gelukkig wil Jurgen ruilen en die vindt hem wel lekker. De serveerster loopt erbij alsof ze er geen zin in heeft, let ook niet op, is traag en het duurt allemaal te lang. Kortom: flutfooi.
We hadden bedacht de Watchman Trail te gaan lopen dus nemen we de bus naar het VC. Het blijkt lastig te zijn o de start van de wandeling te vinden want we lopen letterlijk van het ene naar het ander bordje heen en weer 😃
Het eerste stuk is vlak en loopt langs de Virgin river. Dan moeten we op zeker moment afslaan en gaat het pad een beetje stijgen. Helaas heeft Jurgen een slechte enkel dag (of heeft hij gewoon geen zin in deze hitte te lopen 😉), want die begint gelijk te kloppen. Vervelend maar dan lekker terug naar het hotel en plan B: zwembad!
Het is hier zo'n 90-95F dus dat is helemaal geen straf. Het zwembad bij ons hotel (de La Quinta Inn) is overigens best leuk met wat waterval dingen en lekker wat losse plekken waar ligbedden staan. Tegen 18.00 houden we het voor gezien en gaan we ons opfrissen. We lopen (wel 300 meter) naar Pizza & Noodles (waarom dit noodles heet is ons een raadsel; je kunt er pizza en pasta eten. Geen noodles), waar Jurgen pasta met Garnalen neemt en ik een pizza. Lekker hoor.
Dat is een beetje veel... we eten het ijsje in de hoteltuin op, het is hier allemaal heel mooi aangelegd. En dan is het al weer tijd om te slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten